O 8 de abril de 2008 cúmprense cinco anos do asasinato de José Couso Permuy

Dossieres

O martes 8 de abril cúmprense cinco anos do asasinato de José Couso por parte das forzas da coalición Angloamericana no Hotel Palestina de Bagdad, onde se concentraban os medios da prensa internacional.

Son 1826 días sen José, sen a súa presenza e sen o seu labor de informar en liberdade. Temos que reiterar e volver insistir, que José non resultou morto no medio dun lume cruzado, nin por un proxectil que se desvía, o que constituiría un accidente asociado ao perigo da súa profesión. José e os seus compañeiros Tareq Ayoub e Taras Proysiuk foron asasinados nun ataque deliberado, perpetrado pola Terceira División de Infantería Acoirazada do Exército dos Estados Unidos. E isto non é algo que digamos nós ou as testemuñas presentes, é un feito que recolle o Auto de Procesamiento ditado polo Maxistrado da Audiencia Nacional D. Santiago Pedráz, cuxas palabras textuais non deixan ningunha dúbida respecto diso:

"...polo que o disparo efectuado desde o carro de combate que ocasionou a morte do Sr. Couso constituiríase como un ataque,represalia ou acto ou ameazas de violencia coa finalidade de aterrorizar aos xornalistas, máxime se como se sinala o mesmo día dirixíronse ataques ás cadeas televisivas Al Yazira e Abu Dhabi"

Son 1826 día de loito para a Liberdade de Información, pero á vez son1826 días de firmeza cidadá na esixencia de Xustiza. Desde a familia de José e desde o Colectivo de Irmáns, Amigos e Compañeiros de José Couso foron cinco anos de esforzo titánico, balizado con decenas de concentracións cidadás diante da Embaixada dos Estados Unidos, de centos de charlas ao longo de 23 países, de visitas a Institucións españolas e internacionais e de soster unha batalla xudicial no marco do Dereito Internacional, que sorpresivamente viuse obstaculizada polo labor da Fiscalía Xeral do Estado, que contra o criterio da Audiencia Nacional, do Tribunal Supremo e ata contra a obrigación de cumprir coas Convencións de Xenebra asinadas polo noso país, empéñase en pervertir a súa natureza en pos de buscar a verdade, converténdose de facto nun sobrevindo defensor de militares estranxeiros, presuntos culpables dun delito de lesa humanidade, como é o Crime de Guerra.

Parece mentira que no marco dunha sociedade democrática, fúrtellenos a posibilidade de investigar uns feitos presuntamente delituosos, no lugar que as sociedades de dereito danse para xulgar os delitos; as instancias xudiciais. Instancias que cumpren todas as garantías de xustiza, transparencia e independencia e onde os acusados teñen a posibilidade de defenderse de acordo ás normas e disposicións que conforman o chamado Dereito Internacional, ademais de contar co Tratado Bilateral de Asistencia en materia Penal e Xudicial subscrito entre España e Estados Unidos.

O furto da posibilidade de investigar legalmente os feitos sucedidos o 8 de abril de 2003 en Bagdad, pola soa razón da nacionalidade dos presuntos criminais, supón de feito a instauración dun estado de Impunidade que atenta gravemente contra as máis mínimas esencias das sociedades democráticas no marco dun Estado de Dereito.

Denunciamos con firmeza este estado de Impunidade da que gozan os militares estadounidenses, polo só feito de pertencer á nación máis poderosa da terra e que supón, a posta ao descuberto da dobre linguaxe que manexan os dirixentes deste país cando falan de Liberdade de Información e precisamente son eles os que acaban en dúas horas, con TODA a liberdade de Información que había en Bagdad aquela aciaga mañá, á vez que protexen e amparan a uns militares presuntos autores dun delito de Crime de Guerra.

O pasado 27 de febreiro recibiamos a terrible noticia do asasinato do presidente do Sindicato de Xornalistas de Iraq, Chihab ao Tamimi. Detrás deste asasinato escóndese o labor heroico deste sindicato,ao levar a estatística dos xornalistas asasinados mentres realizaban o seu traballo. Segundo as súas rigorosas investigacións, máis de 200 xornalistas iraquís foron asasinados nestes últimos cinco anos, o que unido ás mortes de xornalistas doutra nacionalidades, eleva a cifra por encima dos 300 profesionais da prensa mortos no exercicio da súa profesión en Iraq. Esta cifra supón a maior matanza de xornalistas en calquera guerra coñecida, desde que xurdiu o primeiro correspondente de guerra na guerra de Crimea.

Non entendemos que esta situación de masacre de xornalistas en Iraq, non sexa parte da axenda prioritaria de Sindicatos de xornalistas, Asociacións de Prensa e das Empresas xornalísticas, máxime cando hai vixente un proceso aberto contra tres militares estadounidenses presuntos asasinos de José Couso, que parecen ser tamén os responsables dos ataques contra a sede da o Jazeera e Abhu Dabi TV.

Coincidindo con este aniversario convocamos diferentes actos que sirvan como homenaxe a José e aos seus compañeiros, e como unha manifestación para seguir reiterando as nosas esixencias ao Goberno dos Estados Unidos, ao Goberno de España e á Unión Europea:

Que o Goberno de Estados Unidos:

1- ESCLAREZA os feitos sucedidos.
2-Preste COLABORACIÓN á Xustiza Española, como lle obriga o vixente
convenio de cooperación xudicial subscrito con España.
3-CUMPRA coa Legalidade Internacional observando os Convenios de Xenebra.

Que o Goberno de España:

1-Presione e esixa con firmeza ás autoridades estadounidenses a colaboración coa Xustiza Española.
2-Transmita ao Fiscal Xeral do Estado a súa obrigación de investigar este caso de acordo ao imperativo de observar e cumprir a Convención de Xenebra.
3-Preste toda a colaboración á Xustiza Española no marco do proceso aberto pola Audiencia Nacional.

Que a Unión Europea:

1-Ampare á Xustiza Española ante os reiterada nula colaboración das autoridades dos Estados Unidos.
2-Implíquese firmemente na investigación e denuncia dos asasinatos de xornalistas sucedidos en Iraq.

HERMANOS, AMIGOS y COMPAÑEROS de JOSE COUSO
CRIMEN DE GUERRA, INVESTIGACIÓN Y JUSTICIA
http://www.josecouso.info/

Documentación